هورمون هاي گياهي در حقيقت مواد آلي هستند كه در يك سري از بافتهاي گياه ساخته شده و در ديگر بافتهاي آن مورد استفاده قرار ميگيرند. اين هورمونها بهعنوان مواد غذايي براي گياه شناخته نميشوند، بلكه برخي از فرايندهاي گياهي را تنظيم ميكنند. بهعبارتديگر، هورمون هاي گياهي كه فيتوهورمون نيز نام دارند، درون بافتهاي گياهي از جمله بافت مريستمي ساخته ميشوند و سپس به بافت هدف ميروند و فرآيند خاصي را تنظيم ميكنند. اكنون شايد اين سؤال براي شما مطرح شود كه آيا هورمونها تنها درون گياه ساخته ميشوند؟
در واقع هورمونها هم بهصورت طبيعي درون گياه و هم بهصورت شيميايي ساخته ميشوند و روي گياه مورد استفاده قرار ميگيرند. پيش از هر چيز، بهتر است كه به معرفي هورمون هاي گياهي و كاربرد آنها بپردازيم.
هورمون اكسين
قسمتهايي از گياه كه فرايندهاي رشد گياه در آنجا بيشتر است، هورمون اكسين بيشتري توليد ميكنند. بهعبارتديگر، ميزان توليد اكسين در مريستمهاي نوك ساقه، نوك ريشه و كامبيومها بسيار زياد است. اندول استيك، يكي از فراوانترين اكسينهايي است كه بهصورت طبيعي ساخته ميشود.
اكسينها كاربردهاي زيادي دارند. براي مثال، افزايش رشد سلولهاي گياهي، كنترل ريزش برگ و ميوه در فصل پاييز، افزايش گلدهي گياهان روز بلند و توقف گلدهي گياهان روز كوتاه، افزايش سنتز پروتئين و غيره. اكسينها با غلظت كم، به رشد ريشه گياهان كمك ميكند و اگر غلظت آن زياد شود، مانع از رشد ريشه خواهد شد.
هورمون جيبرلين
اين هورمون، بهصورت طبيعي در ريشه و برگهاي گياه ساخته ميشود. جيبرلينها تمامي فرايندهاي رشد و نمو گياهان، از رويش دانه تا توليد ميوه را تحت تأثير قرار ميدهند. در همه بخشهاي گياه، هورمون جيبرلين وجود دارد ولي تجمع بيشتر آنها در دانههاي نارس مشاهده شده است.
اين هورمون در طويل شدن سلولهاي گياهي، افزايش گلدهي گياهان روز بلند و توقف گلدهي گياهان روز كوتاه نقش مهمي دارند. علاوهبرآن، غلظتهاي متفاوتي از اين هورمون بر رشد ريشه گياهان تأثير دارد، باعث بزرگشدن اندازه ميوه در درختهاي ميوه ميشوند، فرايند رسيده شدن ميوهها را به تأخير مياندازند و رشد برگ گياهان را افزايش ميدهند.
- ۹ بازديد
- ۰ نظر